در برنامه نوين كنترل آفات كه به مديريت جامع كنترل آفات IPM معروف است، استفاده از حشره كش هاي شيميايي به دليل رعايت اصول زيست محيطي و سلامت غذا آخرين روش كنترل است كه به آن توجه مي‌شود، ولي در مواردي ممكن است الزاماً اولين يا تنها روشي باشد كه بدان عمل مي‌شود. در عين حال تأثير سوء اين تركيبات روي جانوران غير هدف از مشكلات اساسي كاربرد اين سموم است. امروزه در برنامه مديريت تلفيقي آفات، به دنبال توسعه آفت كش هاي طبيعي و انتخابي هستند. در سال هاي اخير، استفاده از عصاره هاي گياهي به عنوان جايگزين حشره كش هاي شيميايي بسيار مورد توجه است. اين تركيبات به صورت تدخيني، تماسي، دوركننده و بازدارنده تغذيه و تخم ريزي عمل كرده و رشد جمعيت حشره را تحت تاثير قرار مي دهند. برخي گياهان دارويي و صنعتي از جمله منابع پايه براي توليد حشره كش ها هستند. تاكنون تأثير نزديك به هزار گياه روي حشرات بررسي شده است ولي فقط تعداد اندكي از آنها به طور عملي توانسته است به عنوان پايه حشره كش مورد استفاده قرار گيرد. از مهم ترين آنها مي توان چريشAzadirachta indica ، گونه هايي از گياهان گل داوودي Chrysanthemum spp. و توتونNicotiana spp. را نام برد كه جزء موفق ترين عوامل كنترل حشرات آفت محسوب مي شوند. اسپاد، حشره كشي با منشاء گياهي است كه تركيبي متشكل از مواد مستخرجه برخي گياهان هرز، وحشي و دارويي مي باشد. اين گياهان اختصاصي زيست بومهاي ايران است. اسپاد داراي خواص حشره كشي، ضد تغذيه حشرات، دور كنندگي و بازدارندگي رشد حشرات آفت مكنده است كه به صورت يك تركيب كامل مي تواند جايگزين سموم شيميايي حشره كش باشد. اسپاد بخوبي با پائين نگه داشتن آستانه جمعيت حشرات مكنده گلخانه اي مي تواند باعث كاهش خسارت آنها شده و به عبارت بهتر آنها را كنترل كند.